Τα μεγαλύτερα παράπονα, τα οποία δέχεται η Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας αφορούν στις παραπλανητικές ειδήσεις, τίτλοι σε ιστοσελίδες, κυρίως από επαγγελματίες, εμπεριέχουν το στοιχείο της σκοπιμότητας για να κερδίσουν επισκεψιμότητα, και εντυπώσεις, ενώ δεν είναι κάτι καινούργιο φαινόμενο αφού υπήρχαν από παλιά. Αυτό συμβαίνει διότι οι δημοσιογράφοι κυρίως του διαδικτύου, αλλά όχι μόνο, λόγω υπέρμετρου ζήλου, σπέρνουν τον πανικό.
Συγκεκριμένα, παραβιάζεται συχνότερα το άρθρο περί αλήθειας του Κώδικα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας. Ειδικότερα, υπάρχει ασάφεια του δημοσιογραφικού περιεχομένου, παραπλανητικοί τίτλοι για κλικς λόγω φόρτου εργασίας και έλλειψη επαγγελματισμού, ή και σκοπιμότητας. Επίσης, υπάρχει έλλειμμα επαγγελματισμού, λόγω άγνοιας ή θύμα παραπλάνησης. Κυρίως, λόγω της ταχύτητας και του κέρδους, παρουσιάζονται συχνά ψευδείς ειδήσεις. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι έγκυρη πηγή, ενώ ο δημοσιογράφος οφείλει να διασταυρώνει πάντα τις πηγές του.
Για να αντιμετωπίσουμε την «πανδημία» των ψευδών ειδήσεων θα πρέπει να γίνουν κάποιες ριζικές αλλαγές. Ενδεικτικά τρεις από αυτές θα μπορούσαν να είναι η υποχρεωτική εκπαίδευση και επιμόρφωση όλων των δημοσιογράφων σε θέματα Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας με τη μορφή σεμιναρίων, μαθημάτων, ώστε να κατανοήσουν τη σημαντικότητα του προβλήματος και να ανέβει το επίπεδο γνώσεων τους. Να υπάρχουν υποψιασμένοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι θα επιβεβαιώνουν μια είδηση πριν τη δημοσιεύσουν, διότι και οι ίδιοι μπορεί να πέσουν θύματα, ακούσια.
Ένας δεύτερος τρόπος αντιμετώπισης θα μπορούσε να είναι η χρήση μιας ηλεκτρονικής και ψηφιακής εφαρμογής, η οποία θα μπορεί να αναγνωρίζει μια ψευδή, ανακριβή, παραποιημένη είδηση. Πλέον, ο ψηφιακός αλφαβητισμός είναι απαραίτητος για τη ζωή μας, αφού βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό στάδιο προς τον ψηφιακό κόσμο, μέσα από την τηλεκπαίδευση ή/και την τηλεργασία.
Τρίτος και βασικότερος τρόπος αντιμετώπισης θα μπορούσε να είναι η δημιουργία ενός μαθήματος στα σχολεία, το οποίο θα επιτρέπει τα άτομα, από μικρή ηλικία να διαμορφώνουν κριτική σκέψη, να μάθουν να αμφισβητούν ό, τι καταναλώνουν και να ερευνούν για ό, τι πιστεύουν ή όχι. Ένας ενεργά σκεπτόμενος άνθρωπος δεν θα επιτρέψει ποτέ στον εαυτό του να υποτιμούν τη νοημοσύνη του, και αυτό θα είναι μια ουσιαστική λύση στο πρόβλημα του εμπαιγμού.
Ο κίνδυνος της ανακρίβειας της είδησης, της παραπληροφόρησης οδηγεί σε καταστροφή της σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ μέσων και πολιτών και καταπάτηση της Δημοκρατίας. Η έλλειψη επαγγελματισμού, η μη διασταύρωση των ειδήσεων πριν τη δημοσίευση της είδησης, η διόγκωση της είδησης σε μια προσπάθεια εντυπωσιασμού είναι η εξαπάτηση της ελευθερίας έκφρασης, η οποία δυστυχώς θα μας οδηγήσει από την αυτορρύθμιση στην επιβολή. Φανερώνοντας πόσο ανήθικος, εξαρτημένος, συμβιβασμένος, ανελεύθερος μπορεί να καταντήσει ένας δημοσιογράφος.
