Η «Σμύρνη μου αγαπημένη» είναι μια ολοκαίνουργια κινηματογραφική ταινία των επιτυχημένων επί σειρά ετών ηθοποιών και δημιουργών περιεχομένου, η οποία προβλήθηκε από τις 23 Δεκεμβρίου έως τις 19 Ιανουαρίου στους κινηματογράφους σε Ελλάδα και Κύπρο, τιμώντας τη συμπλήρωση 100 χρόνων από τη Μικρασιατική καταστροφή. Με τη Μιμή Ντενίση σε συνεργασία με τον Martin Sherman στο σενάριο που βασίζεται στο ομώνυμο θεατρικό της έργο, τον Γρηγόρη Καραντινάκη στη σκηνοθεσία και την εταιρεία Tanweer Production στην παραγωγή, ο δρόμος για την κατάκτηση του κοινού δεν ήταν μακρύς.
Οι θεατές όταν μπουν στην κινηματογραφική αίθουσα και καθίσουν αναπαυτικά στις μεγάλες πολυθρόνες, νιώθουν το δέος που θα ακολουθήσει για αυτή την ιστορική, δραματική ταινία που σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα η πλοκή της θα εκτυλιχθεί μπροστά στα μάτια τους. Οι τηλεθεατές ζουν το δράμα, τον πόνο, αλλά και τις χαρές που νιώθουν οι αγαπημένοι τους ήρωες.
Η κα Ντενίση, με τους συνεργάτες της, επέλεξε ταλαντούχους και καταξιωμένους ηθοποιούς για να απαρτίσουν αυτή την φιλόδοξη ομάδα. Σκηνές πολυέξοδες, ρούχα πανάκριβα, σκηνικά πανομοιότυπα με τα αυθεντικά κτήρια και τους δρόμους στην Σμύρνη, με έναν προϋπολογισμό της ταινίας, το κόστος του οποίου ξεπερνά τα τέσσερα εκατ. ευρώ. Μπορεί η ταινία να κατατάσσεται ως η ακριβότερη παραγωγή στον ελληνικό κινηματογράφο, ωστόσο τα περιοριστικά μέτρα που λήφθηκαν λόγω της έξαρσης του κορωνοϊού και της νέας μετάλλαξης Όμικρον μείωσε την προσέλευση του κοινού στις κινηματογραφικές αίθουσες, και συνεπώς δεν πούλησε τα αναμενόμενα εισιτήρια.
Μια ταινία διάρκειας 144 λεπτών, η οποία αν και προσέλκυσε περισσότερους θεατές μεγαλύτερης ηλικιακής ομάδας, δεν μπορεί να μην θεωρηθεί μια από τις πιο επιτυχημένες ελληνικές παραγωγές, η οποία σε κάθε σκηνή συνδυάζει στιγμές χιούμορ, πάθους αλλά και πολεμικών μαχών που σου κόβουν την ανάσα! Υπόσχεται να προσφέρει μια μοναδική εμπειρία γνωριμίας με την ιστορία και την παράδοση, συνοδευόμενη από μια μαγική μουσική υπόκρουση, και όντως το πετυχαίνει!
Πρόκειται για μια ιστορία, η οποία διαδραματίζεται στην κοσμοπολίτικη πόλη της Μικράς Ασίας, τη Σμύρνη στις αρχές του 20ου αιώνα. Στο σενάριο κυριαρχούν ανέμελες οικογενειακές στιγμές της εύπορης οικογένειας Μπαλτατζή, αριστοκρατικές εμφανίσεις σε κοσμικά γεγονότα της Μικρασιάτικης πόλης, έρωτες που κατέληξαν άδοξα ή που σιγοκαίνε ανεκπλήρωτοι στις καρδιές των πρωταγωνιστών. Και το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι κάθε ήρωας στη σειρά έχει το δικό του παρελθόν, το οποίο ξεδιπλώνεται κατά τη διάρκεια της πλοκής της ταινίας.
Έτσι, ο κάθε χαρακτήρας είναι μοναδικός με προφίλ γεμάτο ανατροπές, συγκινήσεις και ενδιαφέρον. Οι κωμικοτραγικές στιγμές δεν λείπουν από το σενάριο, ενώ οι λήψεις από την τοπική αγορά σε κάνουν να νιώθεις ότι βρίσκεσαι πραγματικά στη Σμύρνη της περιόδου του 1920, αν και τα γυρίσματα έγιναν σε Λέσβο, Χίο, Αθήνα, Πειραιά και Φάληρο.
Πώς θα εξελιχθεί ο έρωτας που τρέφει ο γιός της πλούσιας οικογένειας με την ορφανή κοπέλα που εργάζεται στο σπίτι τους, αλλά και ο κρυφός έρωτας του Τούρκου οδηγού της οικογένειας προς την κυρία του σπιτιού; Σκηνές, οι οποίες από την αρχή δημιουργούν ερωτηματικά και συνδέονται με την πλοκή του έργου μέχρι το τέλος. Πού θα καταλήξουν οι έντονοι συνεχείς καυγάδες που έχουν τα αδέρφια Μπαλτατζή για την πολιτική κατάσταση και τη θέση της Ελλάδας στον πόλεμο; Είναι μερικές από τις ίντριγκες και τις αγωνίες που προσφέρει η ταινία.
Η ιστορία μεταφέρεται αποτελεσματικά στα μάτια του τηλεθεατή, καθώς αποτυπώνονται στη σειρά η γραφική προκυμαία της Σμύρνης, σε συνδυασμό με το ανατρεπτικό σενάριο. Τα συμβάντα της ιστορίας ρέουν ομαλά σε κάθε επεισόδιο, με τους ταλαντούχους ηθοποιούς Μιμή Ντενίση, Λεωνίδα Κακούρη, Μπουράκ Χακί, Κρατερό Κατσούλη, Κατερίνα Γερονικολού, Γιάννη Βογιατζή, Ταμίλα Κουλίεβα, Αναστασία Παντούση και Χρήστο Στέργιογλου να δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας, την ώρα που οι κατακτητές εισβάλουν στη Σμύρνη και την καίνε, αλλά και τους κομπάρσους ηθοποιούς να ζουν έντονα τη στιγμή.
Οι δυνατότητες της σύγχρονης ελληνικής παραγωγής αξιοποιούνται στο έπακρον με την χρήση σύγχρονων καμερών και τεχνολογικών εργαλείων, για τη δημιουργία ενός αληθοφανούς μοντάζ. Η ιστορία αναπαρίσταται με υψηλή αισθητική. Μέσα από καθαρές εικόνες, ξεκάθαρα μηνύματα και ολοκληρωμένη καλλιτεχνική έκφραση όλων των εμπλεκομένων μπροστά και πίσω από τις κάμερες, η επικοινωνία των συντελεστών και των θεατών είναι πλέον διαδραστική. Όποιος παρακολουθεί την ιστορία αντιλαμβάνεται πλήρως την πλοκή της υπόθεσης, αφού προβάλλεται πειστικά και κατανοητά για όλους.
Πρόκειται για μια ταινία που ενώ σε ψυχαγωγεί, παράλληλα σε προβληματίζει για τις αποφάσεις των Κυβερνήσεων, τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα ύπουλα παιχνίδια που παίζουν εις βάρος του απλού λαού, που αγαπάει και στηρίζει την πατρίδα του, και σε καμία περίπτωση δεν θέλει να την εγκαταλείψει έτσι βάναυσα, παίρνοντας μαζί για φυλακτό εικόνες Αγίων, όπως έφεραν μαζί τους οι περισσότερες γιαγιάδες μας.
Εντάξει και για να είμαι ειλικρινής, ως κάτοικος της Λέσβου που έχει βιώσει τη νεότερη προσφυγική κρίση από το 2015, αλλά και ως απόγονος προσφύγων από τη Σμύρνη, το Αϊβαλί και το νησί Αλώνη στα Προικονήσια, δεν θα μπορούσα να μη συγκινηθώ από τις βάρβαρες σκηνές, όπου οι φανατισμένοι Τούρκοι σφάζουν τους Έλληνες Χριστιανούς Ορθόδοξους στο προαύλιο της Εκκλησίας, τα γυρίσματα της οποίας έγιναν στην πανέμορφη Εκκλησία της Παναγίας της Αγιάσου στη Λέσβο. Δεν ξέρω αν θα συγκινηθούν και οι πιο σκληροί αρνητές του θετικού αφηγήματος της προσφυγιάς, πάντως τη φράση που ακούγεται στην ταινία «Ντρέπομαι που ανήκω στο ανθρώπινο είδος», σίγουρα δεν θα την αμφισβητήσει κανείς, βγαίνοντας από την αίθουσα.
Δείτε το τρέιλερ της ταινίας:
