Το 1930 ήταν η δεκαετία όπου άρχισαν να παράγονται οι πρώτες ταινίες τρόμου. Με έμπνευση από τη λογοτεχνία οι ταινίες “Δράκουλας” από τη νουβέλα του 1897 και “Το τέρας του Φρανκενστάιν” από το μυθιστόρημα του 1815, ήταν πλέον κινηματογραφικά αγαθά προς κατανάλωση. Ωστόσο, η ασπρόμαυρη ταινία με τίτλο “Το εργαστήριο του δόκτωρος Καλιγκάρι” είναι η αρχαιότερη ταινία τρόμου με πρώτη προβολή το 1920. Λέγεται ότι έξω από τις κινηματογραφικές αίθουσες υπήρχαν ασθενοφόρα για να προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες στους θεατές που δεν άντεχαν να δουν το περιεχόμενο της ταινίας.
Όταν ζωντανεύουν τα σκίτσα
Η φιγούρα της λευκής κοπέλας με τα σκούρα μακριά μαλλιά να ξεπροβάλει κατά τη διάρκεια της ταινίας, ήταν εμπνευσμένη από τα λογοτεχνικά γραπτά έργα που προηγήθηκαν της δεκαετίας του 1930. Στην αρχή οι κινηματογραφικές ταινίες ήταν βουβές, δηλαδή χωρίς ήχο, διέθεταν σκηνικά σε εσωτερικό χώρο με χαμηλό φωτισμό, ενώ υπήρχε προφορική διήγηση της ιστορίας, εκφράσεις του σώματος και παράλληλα εμφανίζονταν ένα σύντομο κείμενο στην οθόνη για την επεξήγηση της πλοκής.
Αποτύπωση ταραγμένων ψυχών
Αναμφίβολα, ο γερμανικός εξπρεσιονισμός ήταν μια μορφή τέχνης, η οποία εμφανίστηκε στη Γερμανία κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου τη δεκαετία του 1920 και ενέπνευσε τις πρώτες ταινίες τρόμου. Οι Γερμανοί παραγωγοί λόγω αδυναμίας να δημιουργήσουν ακριβές ταινίες όπως στο Χόλυγουντ, ανέπτυξαν τη σκηνογραφία μέσα από τη ζωγραφική και τη χρήση συμβολικών αναπαραστάσεων. Τα πρωτότυπα σενάρια των εξπρεσιονιστικών ταινιών της εποχής διαπραγματεύονταν σκοτεινές πλευρές των ανθρώπων, όπως η παράνοια, η ζήλια και η προδοσία. Παραμορφωμένες εικόνες αναπαριστώντας ψυχιατρεία ή δολοφονίες ήταν συχνά στοιχεία της υπόθεσης, καθώς οι καλλιτέχνες επηρεάζονταν από τις διαταραγμένες απόψεις του πολέμου και τις θεωρίες συνομωσίας.
Πηγή έμπνευσης του Χόλυγουντ
Μετά από την κατάληψη της εξουσίας από τους ναζί στην Γερμανία, οι Γερμανοί σκηνοθέτες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στην Αμερική για να συνεχίσουν την επαγγελματική τους πορεία, καθώς το ναζιστικό κόμμα κατέταξε τις συγκεκριμένες ταινίες ως απαγορευμένες. Στα αμερικανικά στούντιο εξελίχθηκαν ταινίες τρόμου που άφησαν εποχή στα διεθνή κινηματογραφικά δρώμενα. Το Χόλυγουντ λόγω και των καλών καιρικών συνθηκών που προσφέρει στους φιλόδοξους δημιουργούς ταινιών έχει καθιερωθεί ως το κέντρο της κινηματογραφικής άνθισης παγκοσμίως.
Συνεχής επιρροή
Από τις πρώτες ταινίες τρόμου πριν από περίπου έναν αιώνα έχουν επηρεαστεί μέχρι και σήμερα σκηνοθέτες, οι οποίοι μεταφέρουν αυτή τη σουρεαλιστική ατμόσφαιρα στα εξελιγμένα πλέον πλατό και στις γιγαντιαίες σύγχρονες οθόνες. Η ίδια γοτθική αισθητική της τότε εποχής μεταφέρθηκε και σε νεότερες κινηματογραφικές ταινίες όπως “Ο Ψαλιδοχέρης” του 1990 με πρωταγωνιστή τον Τζόνι Ντεπ, αλλά και σε ταινίες τρόμου του διάσημου σκηνοθέτη Άλφρεντ Χίτσκοκ.
Η γοητεία του ανεξήγητου
Φαίνεται πως παρά το γεγονός ότι το Χόλυγουντ διέθετε οικονομική ευρωστία και τεχνολογικά μέσα για να γίνουν καλύτερες κινηματογραφικές ταινίες, οι Γερμανοί σκηνοθέτες άφησαν τη δική τους σφραγίδα στην παραγωγή ταινιών τρόμου. Μπορεί η έμπνευση από τη φρίκη του πολέμου, την οικονομική κρίση, αλλά και οι ανήσυχες πνευματικές αναζητήσεις των δημιουργών οπτικοακουστικού περιεχομένου να κατασκεύασαν αυτή την ανεξήγητη πραγματικότητα του ανθρώπινου νου που μας γοητεύει να αναλύουμε μέχρι και σήμερα.
