«Δεν το κλώτσησα, το έσπρωξα», ισχυρίζεται αυτός που κλώτσησε το γατάκι προς την θάλασσα, ενώ φαίνεται ολοκάθαρα σε βίντεο, στο οποίο η ίδια του η παρέα ανήρτησε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, η κλωτσιά που έδωσε στη μικρή γάτα για να τη ρίξει μέσα στο νερό.
Σκεφτείτε πόσα άλλα ψέματα ακούγονται από στόματα κακοποιητών, όταν λένε ότι «δεν την/τον χτύπησα» μέσα στο σπίτι, «δεν την/τον έβρισα» μέσα στον χώρο εργασίας, «δεν την/τον σκότωσα» οπουδήποτε είχαν την δειλία να μην τους αντιληφθούν οι άλλοι…
Ο δράστης τις περισσότερες φορές ρίχνει το φταίξιμο σε κάτι άλλο, είτε αυτό είναι το ποτό, είτε τα νεύρα, είτε η κούραση… Συνήθως δεν παραδέχεται τις ευθύνες των πράξεών του, και αυτό είναι γνωστό.
Δεν είδαμε, δεν ακούσαμε, δεν καταλάβαμε καλά, όλοι εμείς που και είδαμε και ακούσαμε και μια χαρά καταλάβαμε την τοξικότητα που σκορπούν… Μπορεί αυτό να βολεύει κάποιους, αγνοώντας ότι θα έρθει και η σειρά όσων προσποιήθηκαν ότι δεν γνωρίζουν… και πολύ περισσότερο όσων σήκωσαν το χέρι ή την φωνή εις βάρος κάποιου άλλου ανθρώπου ή ζώου, χωρίς να παραδεχτούν το λάθος τους, ούτε να ζητήσουν συγνώμη ή να επανορθώσουν για τη ζημιά, την οποία προκάλεσαν.
Γιατί έτσι είναι οι κακοποιητές. Δρουν συστηματικά, στοχευμένα και χωρίς ίχνος μεταμέλειας. «Πάντα έχουν δίκιο. Πάντα φταίνε οι άλλοι», κατά τη γνώμη τους, γι’ αυτό και δεν σταματούν, μέχρι να τους σταματήσουν.
