Ευχάριστα νέα σχετικά με την ίαση του καρκίνου του θυρεοειδούς μας μεταφέρει ο Κλινικός Καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Λευκωσίας και Διευθυντής της Παιδογκολογικής – Παιδοαιματολογικής Κλινικής στο Νοσοκομείο Αρχιεπίσκοπος Μακάριος ΙΙΙ της Λευκωσίας, Δρ Λοΐζος Γ. Λοΐζου.
Όπως επισημαίνει στο άρθρο του με τίτλο: «Καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα: Σημεία, συμπτώματα, διάγνωση και αντιμετώπιση», οι περισσότερες μάζες που εμφανίζονται στον θυρεοειδή αδένα μέχρι και το 90%, είναι καλοήθεις. «Στην πλειονότητα των περιπτώσεων οι καρκίνοι του θυρεοειδούς έχουν πολύ καλή πρόγνωση. Όμως οποιαδήποτε μάζα του θυρεοειδούς, μικρή ή μεγάλη, πρέπει να τυγχάνει πλήρους διερεύνησης», συμπληρώνει.
«Ευτυχώς, παρά τη δραματική αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου του θυροειδούς παγκοσμίως, τα ποσοστά ίασης αυξάνονται και είναι τώρα πολύ ψηλά, πέραν του 90% και κοντεύουν το 100% για τα εντοπισμένα στάδια και για ορισμένες ηλικιακές ομάδες, όπως αυτή των 15-19 ετών», εξηγεί .
5ος συχνότερος καρκίνος σε γυναίκες
Όπως μας ενημερώνει ο Δρ Λοΐζου, οι γυναίκες προσβάλλονται από 3 έως 4 φορές συχνότερα παρά οι άνδρες, ενώ είναι ο 5ος συχνότερος καρκίνος στις γυναίκες. Ειδικότερα, «σε γυναίκες κάτω των 25 ετών είναι η συχνότερη μορφή καρκίνου. Παρά το γεγονός, ότι στις γυναίκες ο καρκίνος αυτός είναι συχνότερος, εντούτοις στους άνδρες, κατά τη διάγνωση, εντοπίζεται συχνότερα σε μεταστατικά στάδια».
4 διαφορετικές μορφές
Η νόσος μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, διευκρινίζει. «Οι περισσότερες περιπτώσεις εκδηλώνονται μετά την ηλικία των 40 ετών. Υπάρχουν 4 διαφορετικές μορφές καρκίνου του θυρεοειδούς αδένα (θηλώδης που είναι η συχνότερη μορφή, θυλακιώδης, μυελοειδής, αναπλαστικός)».
Αιτίες αύξησης του καρκίνου
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα είναι ο συχνότερος καρκίνος του ενδοκρινολογικού συστήματος και δυστυχώς, κατά τα τελευταία 30 χρόνια καταγράφεται μια σημαντική αύξηση του καρκίνου αυτού στις περισσότερες χώρες, σημειώνει.
«Η συνεχιζόμενη αυτή μεγάλη αυτή αύξηση, μπορεί να σχετίζεται με την υπερδιάγνωση (διάγνωση καρκίνων που δεν απειλούν τη ζωή, έχουν ανώδυνη εξέλιξη, δεν προκαλούν συμπτώματα, ανακαλύπτονται συνήθως τυχαία και δεν χρειάζονται θεραπεία)».
Ωστόσο, συμπεραίνει ότι, η αύξηση διαγνώσεων με μεγάλους όγκους του θυρεοειδούς (> 4 – 5 εκατοστά) και των μεταστατικών περιπτώσεων, δείχνει ότι παράλληλα με την υπερδιάγνωση, πληθαίνουν και οι περιπτώσεις πραγματικής αύξησης των καρκίνων θυροειδούς που απαιτούν θεραπεία.
Η σημασία της γνώσης
Γι’ αυτό το λόγο όπως σημειώνει, «είναι σημαντικό να γνωρίζουμε βασικά στοιχεία για τα σημεία και συμπτώματα, τη διάγνωση και την αντιμετώπιση της νόσου. Η καλή και συνεχής διαπαιδαγώγηση σε θέματα υγείας, τόσο των επαγγελματιών της υγείας αλλά και του ευρύτερου κοινού, είναι σε θέση να οδηγεί σε έγκαιρη διάγνωση και καλύτερη έκβαση».
Τα 6 συμπτώματα
Ο θυρεοειδής αδένας είναι ένα όργανο, σε σχήμα πεταλούδας, το οποίο βρίσκεται στη βάση του λαιμού μπροστά, κάτω από το λάρυγγα και παράγει ορμόνες, οι οποίες ρυθμίζουν πολλές μεταβολικές λειτουργίες, την ανάπτυξη και την κατανάλωση ενέργειας. Συγκεκριμένα, επηρεάζουν τη θερμοκρασία και το βάρος του σώματος, το ρυθμό της καρδίας και την αρτηριακή πίεση, εξηγεί.
Σύμφωνα με τον δόκτωρα Λοΐζου, τα σημεία και συμπτώματα, που προκαλεί ο καρκίνος του θυρεοειδούς αδένα, περιλαμβάνουν:
1. Αύξηση του μεγέθους του θυρεοειδούς αδένα, ύπαρξη μικρών οζιδίων, που είναι εμφανή ή ψηλαφητά στον αδένα ή στην περιοχή που γειτνιάζει.
2. Αλλαγές της φωνής, βραχνάδα.
3. Επίμονος βήχας.
4. Δυσκολίες κατάποσης ή αναπνοής.
5. Γαστρεντερολογικές διαταραχές, όπως διάρροια ή δυσκοιλιότητα.
6. Ο καρκίνος του θυρεοειδούς συνήθως δεν προκαλεί πόνο. Σε περιπτώσεις, που δημιουργείται αιμορραγία εντός του όγκου, μπορεί να υπάρχει πόνος.
Συνήθως, όπως εξηγεί, ο θυρεοειδής αδένας δεν είναι ψηλαφητός στη βάση του λαιμού και δεν φαίνεται στην επισκόπηση. «Ο γιατρός μπορεί να ζητήσει από τον ασθενή, κατά την ψηλάφηση του αδένα, να καταπιεί. Αυτό επιτρέπει στο γιατρό να ψηλαφήσει καλύτερα τον αδένα και οποιαδήποτε μάζα, που τυχόν υπάρχει σε αυτόν».
6 χρήσιμες εξετάσεις
Σύμφωνα με τον δόκτωρα Λοΐζου, οι εξετάσεις, που είναι χρήσιμες ή είναι δυνατόν να ζητηθούν από το γιατρό στη διερεύνηση των ασθενειών του θυρεοειδούς αδένα, είναι οι εξής:
1. Αναλύσεις αίματος για μέτρηση των ορμονών, που τον ρυθμίζουν ή παράγονται από αυτόν (TSH, T4, T3).
2. Ακτινογραφία του θώρακα.
3. Υπερηχογράφημα του λαιμού και του θυρεοειδούς.
4. Σπινθηρογράφημα του αδένα.
5. Μαγνητική ή αξονική τομογραφία.
6. Κυτταρολογική εξέταση, μετά από αναρρόφηση με λεπτή βελόνα.
Ειδικότερα, «η κυτταρολογική εξέταση γίνεται, όταν ο γιατρός διαπιστώσει, ότι υπάρχει ένα οζίδιο ή μια μάζα στον θυρεοειδή. Με λεπτή βελόνα γίνεται αναρρόφηση και το υλικό εξετάζεται στο μικροσκόπιο. Η εξέταση δίνει πληροφορίες σχετικά με το είδος της μάζας και βοηθά στη διαφορική διάγνωση μεταξύ καλοηθών ή κακοήθων όγκων», υπογραμμίζει.
Οι 5 επιπλοκές μετά την επέμβαση
Η χειρουργική επέμβαση, για αφαίρεση του καρκίνου του θυρεοειδούς, είναι η πρώτη θεραπευτική ενέργεια που γίνεται, σημειώνει. «Στο χειρουργείο η γρήγορη ιστολογική εξέταση (frozen section) μπορεί να δείξει ότι πρόκειται για καρκίνο. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να αφαιρεθεί όλος ο αδένας ή ακόμη να γίνει πιο ευρεία επέμβαση στο λαιμό (αφαίρεση λεμφαδένων), ανάλογα με τα ευρήματα του χειρούργου».
Επίσης τονίζει ότι οι επιπλοκές μετά από τη χειρουργική επέμβαση στον θυρεοειδή αδένα είναι σπάνιες. «Περιλαμβάνουν βραχνάδα της φωνής, αιμορραγικά προβλήματα, δυσκολίες κατάποσης, μούδιασμα του δέρματος του λαιμού και χαμηλό ασβέστιο. Λόγω της αφαίρεσης του θυρεοειδούς αδένα, οι ασθενείς πρέπει να λαμβάνουν εφ’ όρου ζωής θεραπεία με συνθετική θυροξίνη. Ο κίνδυνος χαμηλού ασβεστίου είναι μεγαλύτερος, όταν αφαιρείται όλος ο θυρεοειδής».
Οι θεραπείες
Όπως αναφέρει, οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς (θηλώδεις και θυλακιώδεις τύποι) υποβάλλονται σε θεραπεία με ραδιενεργές ιώδιο (Ι-131). Το ραδιενεργές ιώδιο απορροφάται από τον θυρεοειδή και τα αντίστοιχα καρκινικά κύτταρα και καταστρέφει υπολειπόμενα καρκινικά κύτταρα. «Άλλα θεραπευτικά όπλα, που δυνατόν να χρησιμοποιηθούν, περιλαμβάνουν τη στοχευμένη θεραπεία (TKI inhibitors). Σπάνια, σε ανθεκτικές περιπτώσεις, εξετάζεται η χορήγηση ακτινοθεραπείας ή ορμονοθεραπείας. Οι καρκίνοι του θυρεοειδούς δεν ανταποκρίνονται καλά στη χημειοθεραπεία. Παρά το γεγονός αυτό, σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χορηγηθεί χημειοθεραπεία», καταλήγει.
