Εκδήλωση προς τιμήν των γυναικών κρατουμένων, των γυναικών που εργάζονται στις Φυλακές, αλλά και των εκπροσώπων των γυναικείων οργανώσεων που στηρίζουν τις γυναίκες που το έχουν ανάγκη, πραγματοποιήθηκε στις 23 Μαρτίου στη γυναικεία πτέρυγα τρία, εντός των Κεντρικών Φυλακών, από τη Διεύθυνση του σωφρονιστικού ιδρύματος και τη γυναικεία οργάνωση Πρωτοπορία, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα της γυναίκας.
Μουσική, τραγούδι και συγκίνηση επικράτησαν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, υπενθυμίζοντας τη δύναμη της γυναικείας αλληλεγγύης και των άξιων γυναικών σε θέσεις λήψης πολιτικών αποφάσεων.
Παρούσες στον μακρύ δρόμο της προόδου και της αλλαγής προς όφελος των γυναικών, η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου, η Πρώτη Κυρία της χώρας Άντρη Αναστασιάδη, η Υπουργός Δικαιοσύνης Στέφη Δράκου, η Διευθύντρια και Υποδιευθύντρια των Φυλακών Άννα Αριστοτέλους και Αθηνά Δημητρίου, αντίστοιχα, διδάσκουν ότι η ικανότητα σε απαιτητικά επαγγέλματα δεν είναι προνόμιο μόνο των αντρών, αλλά ανθρώπων με όρεξη για εξέλιξη και ενσυναίσθηση. «Η ημέρα της γυναίκας δεν είναι απλά μια γιορτή, αλλά ημέρα προβληματισμού», τόνισε η Πρόεδρος της Βουλής, απευθυνόμενη στους προσκεκλημένους της Διεύθυνσης των Φυλακών.
Με το σύνθημα «Θέλουμε να φύγουμε από την Φυλακή», δεκάδες γυναίκες από το Κονγκό ζητούσαν να αποφυλακιστούν, καθώς οι Φυλακές δεν είναι χώρος φιλοξενίας μεταναστών. Σύμφωνα με τον συντονιστή των σχολείων των Κεντρικών Φυλακών, Ιάκωβο Στυλιανού «πρόκειται για 60 παράνομες αλλοδαπές, οι οποίες δεν θα έπρεπε να είναι εδώ. Ο υπερπληθυσμός δυσκολεύει το εκπαιδευτικό πρόγραμμα των Φυλακών και τις συγκρατούμενές τους, οι οποίες εκτίουν ποινή πολλών ετών, καθώς ζούνε τρία άτομα σε ένα κελί χωρητικότητας δύο ατόμων, ενώ κρατούμενες κοιμούνται στα πάτωμα», τόνισε.
Στόχος η προσωπική ανάπτυξη μέσα από τις σπουδές
Ερωτηθείς για το πόσες είναι οι έγκλειστες σπουδάστριες, απάντησε ότι αυτή την περίοδο υπάρχουν δύο κρατούμενες, δηλαδή ποσοστό 10,5% των συνολικών γυναικών κρατουμένων, οι οποίες σπουδάζουν Ψυχολογία και Διοίκηση Επιχειρήσεων, σε ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Όπως αναφέρει, η μια από τις σπουδάστριες είναι Κύπρια και η άλλη αλλοδαπή τρίτης χώρας, ενώ ανήκουν στην ηλικιακή ομάδα των 40 με 50 ετών. «Και οι δύο είχαν φανταστεί να σπουδάσουν για πρώτη φορά. Η επιλογή των σπουδών τους έχει σχέση με το βίωμά τους. Θέλουν να ασκήσουν το επάγγελμα τους και να αποτελέσουν φωτεινό παράδειγμα για τις άλλες γυναίκες», προσθέτει. «Μπαίνουν στη διαδικασία να αναπτυχθούν προσωπικά και αλληλοστηρίζονται».
Μάλιστα σημειώνει ότι, υπάρχουν και γυναίκες, οι οποίες έχουν αποφυλακιστεί και συνεχίζουν στην ελεύθερη κοινωνία τις σπουδές τους στη Νομική, την Αγγλική Φιλολογία και την Κοινωνιολογία. Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις πρώην κρατουμένων, οι οποίες έχουν βρει εργασία, επειδή ήταν «τυχερές», υπογραμμίζει, καθώς υπάρχει «το απόλυτο κενό όταν ανοίξει η πύλη». «Χρειάζεται να αλλάξει η νοοτροπία της κοινωνίας, όπως η κοινωνία έχει την απαίτηση να αλλάξουν οι κρατούμενοι. Η αλλαγή μπορεί να επιτευχθεί με το να μιλάμε όλοι μας για τα δικαιώματα των κρατουμένων και να έχουμε ανοιχτό μυαλό, γιατί και αυτοί οι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να ζήσουν».
Επίσης, σύμφωνα με τον κ. Στυλιανού, υπάρχουν πολλές μαθήτριες στα σχολεία των Φυλακών, οι οποίες φοιτούν για να αποκτήσουν το απολυτήριο του Λυκείου ή την ειδίκευση της τεχνικής Σχολής, ενώ τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν στις Φυλακές αξιοποίησαν κρατούμενες για να μάθουν την τέχνη της ονυχοπλαστικής μέσα από ταχύρρυθμα προγράμματα.
