«Οι λέξεις που ξεκινούσαν από το «Ελ» μου ασκούσαν πάντα μια μαγεία».
Ο νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης εξηγεί πώς εμπνεύστηκε το ψευδώνυμό του, το οποίο χρησιμοποιούσε για να υπογράφει τα ποιήματά του κατά την επαγγελματική του πορεία, καθώς ήθελε να ξεφύγει από το οικογενειακό του επίθετο που ήταν συνυφασμένο με την επιχειρηματικότητα και το εμπορικό κέρδος.
Το «Ελ» το δανείστηκε από τις αγαπημένες του λέξεις Ελλάδα, Ελπίδα, Ελευθερία, Ελένη μια κοπέλα που είχε ερωτευτεί κάποτε, είπε… Στη συνέχεια έψαχνε το πιο ελληνικό γράμμα, που είναι το «υ». Τέλος χρειαζόταν απλά μια κατάληξη αρχαιοπρεπή για να ολοκληρώσει το επώνυμό του και έτσι πρόσθεσε το «της». Και έγινε το Ελύτης!
Το πραγματικό του όνομα ήταν Οδυσσέας Αλεπουδέλλης και είχε καταγωγή από τη Λέσβο. Γιος του επιχειρηματία Παναγιώτη Αλεπουδέλλη και της Μαρίας Βρανά, της οποίας το οικογενειακό ελαιοτριβείο είναι σήμερα Μουσείο στο χωριό Γέρα της Λέσβου.
Τιμήθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 1979 για την ποίησή του. Μερικά από τα σπουδαία έργα του Οδυσσέα Ελύτη είναι το «Άξιον Εστί», το «Μονόγραμμα», το «Ρω το Έρωτα» και άλλα πολλά, που εξυμνούν τις ομορφιές της Ελλάδας, το φως, τα ελαιόδεντρα, τη θάλασσα, τα βότσαλα, τον έρωτα.
Ανάμεσα στις αγαπημένες καλλιτεχνικές μορφές του ήταν η αρχαία ποιήτρια Σαπφώ, ο λογοτέχνης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος, ενώ οι Αιολείς και η έννοια της Αγιότητας της Ορθοδοξίας αποτέλεσαν βασικά θεμέλια των έργων του.
Στην πατρίδα του, ο επιβατικός αερολιμένας της Μυτιλήνης έχει ονομαστεί «Οδυσσέας Ελύτης» προς τιμήν του.
Εγκαινιάστηκε η Πολυέκθεση: «Μικράς Ασίας Ενθυμήματα και Κειμήλια»
